ῥυσός — ῥῡσός , ῥυσός shrivelled masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥυσά — ῥυσά̱ , ῥυσή withering fem nom/voc/acc dual ῥυσά̱ , ῥυσή withering fem nom/voc sg (doric aeolic) ῥῡσά , ῥυσός shrivelled neut nom/voc/acc pl ῥῡσά̱ , ῥυσός shrivelled fem nom/voc/acc dual ῥῡσά̱ , ῥυσός shrivelled fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥυσότερον — ῥῡσότερον , ῥυσός shrivelled adverbial comp ῥῡσότερον , ῥυσός shrivelled masc acc comp sg ῥῡσότερον , ῥυσός shrivelled neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ρυσώ — (I) άω, Α [ῥυσός] ρυτιδώνομαι, γεμίζω ζάρες, ζαρώνω. (II) όω, ΜΑ [ῥυσός] 1. (μτβ.) σχηματίζω ρυτίδες σε μια επιφάνεια, ζαρώνω, ρυτιδώνω 2. (η μτχ. θηλ. πληθ. παθ. παρακμ.) αἱ ῥερυσωμέναι (για τις χελώνες) αυτές που έχουν ρυτιδωμένο δέρμα … Dictionary of Greek
ῥυσοτέρας — ῥῡσοτέρᾱς , ῥυσός shrivelled fem acc comp pl ῥῡσοτέρᾱς , ῥυσός shrivelled fem gen comp sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥυσῶν — ῥυσάω pres part act masc voc sg ῥυσάω pres part act neut nom/voc/acc sg ῥυσάω pres part act masc nom sg (attic epic ionic) ῥυσάω pres part act masc nom sg (attic epic doric ionic) ῥυσή withering fem gen pl ῥῡσῶν , ῥυσός shrivelled fem gen pl… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥυσόν — ῥῡσόν , ῥυσός shrivelled masc acc sg ῥῡσόν , ῥυσός shrivelled neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
OGMIUS — Hercules a Gallis sic dictus. Lucian. in Herc. Τὸν Η῾ρακλέα οἱ Κελτοὶ Ο῎τμιον ὀνομάζουσι φωνῇ τῇ ἐπικωρίῳ, Ogmion, i. e. Gap desc: Hebrew agemion. Barbaios et peregrinos ita nominant, in quit Bochart. l. 1. Chanaan, c. 42. Nempe, vel ex Phoenice… … Hofmann J. Lexicon universale
καταρρυσούμαι — καταρρυσοῡμαι, όομαι (Α) γεμίζω ρυτίδες («κατερρυσωμένον δέρμα»). [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ῥυσοῦμαι (< ῥυσός «ρυτιδωμένος, πτυχωμένος»)] … Dictionary of Greek
λοξός — ή, ό (AM λοξός, ή, όν) 1. ο μη ευθύς, αυτός που σχηματίζει οξεία γωνία προς την ευθεία, πλάγιος (α. «ο δρόμος αυτός είναι λοξός προς τον κεντρικό» β. «λοξὸς κύκλος», Αριστοτ. γ. «λοξὴ φάλαγξ», Ασκληπιόδ.) 2. (για βλέμμα) α) κακός, φθονερός… … Dictionary of Greek
